Gluutloos.

Op goed geluk rijd ik het terrein van het provinciehuis op - hoop ik. Ondanks dat het pas 7 uur is, is het buiten al donker. Rechtdoor of links? Ik sta stil, kijk minstens tien keer beiden kanten op en besluit dat links me het meest logisch lijkt. Dus zet ik mijn auto in z'n achteruit en plaats hem voor de slagboom. *bzzz* "Hallo?" "Ik ben hier voor een bijeenkomst van het Young 4 Nul Team." "Komt u verder." *bzzz* De slagboom zwaait omhoog en ik rijd het parkeerterrein op. Ik zet mijn auto ergens neer (in de hoop dat het een parkeerplaats is), stap uit en loop naar wat - hopelijk - de ingang is. Shit! Vergeet ik bijna de auto op slot te zetten. Snel terug rennen, op slot zetten en nog tien keer controleren of hij echt op slot staat.
Onderweg kom ik een aantal mensen tegen. Ze kijken me even aan en ik geloof dat ze allemaal denken dat ik hier verkeerd zit. Eenmaal bij de ingang loop ik vertwijfeld op de schuifdeuren af - ik twijfel of het echt schuifdeuren zijn. Op het laatste moment schuiven ze alsnog open en loop ik met een gerust hart verder, door naar de draaideur. Ik voel een paar ogen prikken, komend vanuit het hokje naast de ingang. Voorbij de draaideur bevind zich een grote hal. Pas dan bedenk ik me, dat ik geen idee heb waar ik moet zijn. Bij gebrek aan een ander teken van leven, loop ik naar de prikkende ogen - oké, naar de man in het hokje. Er lijkt een soort loket aan te zitten, maar de gaten in het glas missen. Gelukkig staat de man gelijk op - naar mijn vermoeden om door de deur te komen. Hij stapt echter regelrecht op het loket af en drukt op een knopje. Hij zegt wat door de intercom, iets compleet onverstaanbaars - ik gok dat hij vraagt waarmee hij me kan helpen. Mijn ogen gaan over het loket; mijn kant heeft geen knopje. In de hoop dat hij me kan verstaan antwoord ik:
"Ik heb een afspraak voor het Young 4 Nul Team."
"Een moment." Hij staat op en typt wat dingen in op z'n computer. "Kamer 148 moet je zijn."
Ik werp een blik om me heen. Nergens bordjes die aangeven waar ik die kamer kan vinden. "Hoe kan ik die vinden?"
"Hier rechts de trap op, en bovenaan weer rechts."
Ik bedank hem en loop de trap op. Het is zo'n brede trap, die je alleen maar ziet in 'belangrijke' en 'mooie' gebouwen. Gebouwen die ontworpen zijn door architecten die geen oog hebben voor ruimte benutting. Ik erger me eraan.
Kamer 148. Bijna klop ik. Van binnen klinken stemmen. Door de matglazen deur zie ik vaag iemand staan. Degene die aan het presenteren is. Ongemerkt binnenkomen kan ik wel vergeten; ik moet vlak langs haar lopen. Ik haal nog een keertje diep adem en klop dan aan. De deur gaat open en alle gezichten kijken me aan. De vrouw, die bezig was iets te vertellen, begroet me en zegt dat ze nog net niet begonnen waren. Onzeker loop ik naar de achterkant van de kamer, pak een stoel en plaats mezelf tussen twee jongens - beiden een paar jaar ouder dan ik.
"Goed, we wilden beginnen met een voorstelronde. Achter jullie liggen een aantal kaartjes. We vragen jullie er een uit te kiezen die aangeeft waarom je jezelf hebt aangemeld voor het Young 4 Nul Team."

Het is een stuk later - 2 uur en 5 minuten om precies te zijn. Samen met een paar andere jongeren loop ik die belachelijke brede trap weer af. We lachen om het feit dat ik de parkeerplaats niet kon vinden - gelukkig was ik niet de enige. Stiekem lach ik ook om mezelf. Wat heb ik me toch weer zenuwachtig zitten maken. En waarvoor? Voor een gezellige en interessante avond met leuke jongeren.
We wensen elkaar een fijne avond en gaan ieder onze eigen weg. Ik stap mijn ietwat koude auto in. Wonderbaarlijk genoeg weet ik in één keer de uitgang te vinden. Mijn auto draait de snelweg op en ik glimlach. Ik heb zin in het Young 4 Nul jaar.


De provincie Brabant zet zich in om het aantal verkeersdoden naar nul te brengen. Dit jaar staat in het teken van jongeren. Door jongeren bewuster te maken van hun verantwoordelijkheid in het verkeer, kunnen ongelukken voorkomen worden. Wij, het Young 4 Nul Team, gaan ons daarvoor inzetten. Meer info of ook lid worden? Breng dan deze site een bezoekje.